[ و در وصف جمع فرومایگان فرمود : ] آنانند که چون فراهم آیند پیروز گردند ، و چون پراکنده گردند شناخته نشوند [ و گفته‏اند امام فرمود : ] آنانند که چون فراهم آیند زیان رسانند و چون پراکنده شوند سود دهند . [ گفتند زیان فراهم آمد نشان را دانستیم سود پراکنده شدنشان چیست ؟ » فرمود : ] خداوندان پیشه‏ها به سر پیشه‏هاى خود بازگردند و مردم از آنان سود برند : چون بنّا که بر سر ساختن بناى خود رود و بافنده که به کارگاهش و نانوا که به نانوا خانه بازگردد . [نهج البلاغه]
 
چهارشنبه 90 مهر 6 , ساعت 8:33 عصر

 


قصه من و غم تو

قصه گل و تگرگه

ترس بی تو زنده بود

ترس لحظه های مرگه

ای برای با تو بودن

باید از بودن گذشتن

سر به بیداری گرفته

ذهن خواب آلوده من

همیشه میون قاب خالی درهای بسته

طرح اندام قشنگت

پاک و رویایی نشسته

کاش میشد چشام ببینن

طرح اندام تو داره


زنده میشه جون میگیره

پا توی اتاق میذاره

کاش میشد صدای پاهات

بپیچه تو گوش دالون

طرف دالون بگرده

سر آفتاب گردونامون

کاش میشد دوباره باغچه

پر گلهای تو باشه

غنچه سفید مریم

با نوازش تو واشه

کاش میشد اما نمیشه

نمیشه بیای دوباره

نمیشه دستات تو گلدون

گلای مریم بذاره

کاش میشد اما نمیشه

این مرام روزگاره

رفتنت همیشگی بود

دیگه برگشتن نداره


 

 



لیست کل یادداشت های این وبلاگ